Het zit er alweer bijna op

De vorige week vrijdag ben ik met huisgenoten naar de colacreek geweest. Dit is een recreatiepark waar je ook in open hutjes met de hangmat kunt overnachten. Dit leek ons wel een leuk idee. Met de taxi is het ongeveer een uur rijden en kost bijna niet. Daar hebben we lekker gezwommen en liggen te zonnen. 's Avonds was het allemaal wat minder leuk, er kwam een lokale gids naar ons toe en zei dat hij wel met ons daar rond wou lopen om kaaimannen te spotten.. Nah leuk! Echter deze man had iets over zich waardoor we wel een beetje wantrouwend waren en ook zijn opmerkingen waren soms niet erg gepast.. Maar goed.. 4 vrouwen kunnen zo'n mannetje wel aan en daarbij hadden we een ontzettend goede waakhond bij ons die eerder op de avond naar ons toe was gekomen en niet van onze zijde week. Na de tocht zin we onze hangmatten ingekropen naar later in de nacht hoorde we mannen (waarschijnlijk naar binnen gekomen over de hekken of iets dergelijks) die waren straalbezopen en rende langs ons open hutje. Daarbij waren wij 4en ook de enige die daar sliepen op het terrein dus wij waren doodsbang. Wij die lokale gids gebeld want daar hadden we gelukkig het nummer van en die heeft ons ook fijn geholpen. Maar goed, dan de je echt geen oog meer dicht. Toen was het gelukkig eindelijk ochtend, maar toen zaten we met die hond die naar ons toe was gekomen, die moest van het terrein af.. De beheerders daar zouden die wel ergens gaan droppen, maar dat beest was zoooo schattig en ziek en daarbij had die zo goed over ons gewaakt dat we dat niet over ons hart konden verkrijgen dus hebben wij hem meegenomen naar de stad om hem vervolgens naar een dierenarts te brengen. Eenmaal thuis hebben we met de dierenbescherming gebeld of hij daar terecht kon, maar daar namen ze geen zieke dieren op dus hij moest eerst naar de dierenarts. Daarna zouden we hem weer mee naar huis moeten nemen maar dit zou ook geen optie zijn omdat hier al 2 honden zitten en 1 daarvan zou m meteen aan stukken scheuren omdat dit zijn territorium is. Dus zolang hebben we hem binnen gehouden maar ontsnapte steeds (gelukkig was die ene hond niet hier, die is wel vaker een paar dagen op straat en dan komt hij weer terug). Toen kwam het woord rabiës naar voren, als we dat maar niet hebben! Want die hond had ons gelikt aan de benen en daar hadden we natuurlijk wondjes van het openkrabben van muggenbulten. Nou.. Dan moeten we maar even naar het ziekenhuis! Hop met z'n allen de taxi in naar de HAP, daar werd ons verteld dat we ons echt geen zorgen hoeven te maken omdat honden hier geen rabiës hebben. Nou, wij helemaal opgelucht, komen we thuis, is die hond weg. Tot nu toe hebben we hem ook niet meer gezien helaas.

Na dit avontuur was ik wel toe aan ontspanning en gelukkig ging ik die zondag dan ook lekker een weekje naar Curacao. Wat een prachtig eiland is dat dan!! Mooie witte stranden,turquoise zee en mooie bergen. Daar zijn we oa naar het dofinarium en naar de struisvogelfarm geweest.. Erg leuk! Verder veel gechillt en uitgeweest. De laatste dag zijn we nog even leguaan gaan eten, leuk tentje waar ze een sprekend menu hebben haha, komt dan een man aan tafel zitten en die verteld op een grappige manier het menu. Nu heb ik alle soorten kip gehad wat ze in suriname hebben; kip = kip, ongeboren kip = ei, waterkip= kaaiman en boomkip= leguaanik ben blij dat ik naar curacao toe ben geweest even tussendoor. Nu nog een paar dagen hier in Suriname en dan alweer naar huis.